woensdag 4 april 2012

MO BiE(l) or not to (MO)BiE(l)

Ongetwijfeld een van de grootste revoluties van de laatste tijd:het mobiel dataverkeer.En dat dat dataverkeer steeds vaker uit persoonlijke en relationele data bestaat is een grote doorbraak waar niemand het einde van kan voorspellen.
Bij het opruimen van oude papieren kwam ik laatst een printje tegen van een krantenbericht ergens in de eind 50-er jaren.Het was een advertentie uit de Leeuwarder Courant geplaatst door mijn pake,waarin hij aangeeft dat hij voor zijn zaken (veehandelaar) beschikt over een telefoon nummer.Men kan,voorzover zelf in het bezit van, of bij een telefoon(cafe)via de telefoon contact met hem opnemen.
Is er sindsdien veel veranderd? Ja en Nee.Ja ,we "communiceren"ons een slag in de rondte ,sommigen stellen zelfs hun mobiel voor de persoonlijke relatie met alle gevolgen van dien.Nee omdat het ook toen belangrijk werd geacht aan te geven dat er andere manieren zijn om met elkaar in contact te treden dan mondeling of schriftelijk.
Het wachten is op de grote sanerings of convergentieslag waarbij de inmiddels talrijke kanalen en middelen op een slimme en gemakkelijke,goedkope manier met elkaar in verbinding worden gebracht :beeld geluid,fictie en non fictie.Aan ons de uitdaging om hier structuur en waardering aan te geven.Daarom heeft de bibliotheek nog voldoende toekomst.

Ziet er allemaal prachtig uit maar sommige zaken zijn alweer achterhaald en dat zal zo blijven gaan .Apps voor kranten? heel leuk maar er moet wel geld worden verdiend om tenminste de exploitatie te kunnen bliven volhouden;de eerste betaalde internetkranten zijn er al.
Verder is een tweedeling in de "rijke"en "minder rijke "wereld een belemmering voor gelijke kansen om gebruik te (kunnen) maken van deze mobiele revolutie.
Gebrekkige infrastructuur in ontwikkelingslanden zet deze gebieden nog verder op achterstand.Te hopen valt dat ze tzt niet dezelfde fouten gaan maken die we hier hebben gemaakt....

2 opmerkingen:

  1. Hoi henk, De meesten vertellen bij dit ding ov er hun eigen smartphone voor zover ze die hebben (de meesten inmiddels wel) Jij ook trouwens?
    Jij trekt het breder naar communicatie algemeen met al zijn kanalen van tegenwoordig en ik ben het met je eens dat de bibliottheek hier een rol in kan spelen.
    En ik denk dat er nog heel wat water naar de zee moet worden gedragen voordat de ontwikkelingslanden volwaardig mee kunnen doen aan deze revolutie.
    Gr. Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Janneke,wat mij nogal tegen staat is het gemak en de commerciele dwang die gebruikers van Smartphones etaleren en accepteren.
    De kreet Wanneer mag jij een nieuw toestel? op verjaardagen is veel gehoord.Meestal gaat het om toestellen die hooguit 2 jaar zijn en natuurlijk inmiddels zwaar achterhaald?
    Voorlopig kom ik met mijn (5 jaar)oude mobiel nog precies waar ik wel(of niet)wil wezen ,en geniet ik van de wereld op mijn manier.Soms mis je handige dingen maar dat maakt je ook wel weer vindingrijk.
    Als ik dan die (zwaar vergiftigde,zieke en uitzichtsloze)kinderen zie in Angola die onze (oude?)afgedankte mobieltjes zitten op te stoken met een aansteker om de nog bruikbare metalen voor een habbekrats terug te winnen,wacht ik nog even totdat mijn " oudje" het echt opgeeft of zeker weet hoe dit gerecycled wordt.

    BeantwoordenVerwijderen